είπαν για το βιβλίο...
Τεύκρος Μιχαηλίδης, μαθηματικός, συγγραφέας
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Διάβασα το βιβλίο με μια ανάσα. Νόμισα βέβαια ότι πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα διότι όπως γνωρίζετε ο 21ος αιώνας λένε ότι είναι ο αιώνας του μαθηματικού μυθιστορήματος και μάλιστα του θρίλερ. Αυτό έχει αγωνία, δεν έχει φόνο! Επιπλέον μάλλον με ξεγέλασε ο συγγραφέας διότι, ανεξάρτητα από τα φαινόμενα, είναι ένα εξαιρετικά συναισθηματικό-συγκινητικό βιβλίο. Η ραγδαία εξέλιξη διακόπτεται από ιστορικές και μαθηματικές πληροφορίες που ‘δένουν’ την πλοκή. Και εκεί κάπου ο συναισθηματικός-μυθιστορηματικός λόγος τα συνδέει όλα σφιχτά.» (από την παρουσίαση του βιβλίου στην Κομοτηνή, διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ)
«Ο συγγραφέας κατάφερε να ισορροπήσει με αξιοθαύμαστο τρόπο στην αφήγηση της ιστορίας του διαφορετικούς και σύνθετους κόσμους: την πολυδιάστατη ομορφιά της τέχνης του Ολλανδού χαράκτη Έσερ, τη μαθηματική επιστήμη και την αναζήτηση της συμμετρίας, με την παλαιότερη από τις ανθρώπινες περιπέτειες, εκείνη του έρωτα και της ένωσης των ανθρώπων... Οι ήρωές του περπατούν δίπλα στους Καταρράκτες, τους Βυθισμένους Καθεδρικούς ναούς και στις αδύνατες κατασκευές του χαράκτη, προσπερνώντας παράξενα συμμετρικά πτηνά, σαύρες ή περίτεχνα γεωμετρικά σχήματα. Η περιήγησή τους έχει όμως τη φυσικότητα, τη χάρη και το ελαφρύ σάστισμα που έχει η Αλίκη όταν κινείται στον φανταστικό κόσμο του Λιούις Κάρολ ή τη διάθεση ενατένισης των φιλότεχνων που αποδέχονται ήρεμα ανάλογες υπερβάσεις στους πίνακες των σουρεαλιστών ζωγράφων.»
Γιώργος Καρουζάκης, δημοσιογράφος, συνεργάτης της ομάδας Θαλής + Φίλοι
(απόσπασμα από τη βιβλιοκριτική του στην ιστοσελίδα της ομάδας Θαλής + Φίλοι, διαβάστε την ολόκληρη εδώ)
«Αντιπαραβάλλοντας τους δύο του κόσμους, τον «πραγματικό» και τον καλλιτεχνικό «πλαστό» του Έσερ, ο Λύκος τους αντιδιαστέλλει, δομώντας πάνω στην αντίθεσή τους ένα συμμετρικό σχέδιο παράλληλης ύπαρξης διαφορετικών διαστάσεων. Η συμμετρία αυτή δημιουργεί στον μυθιστορηματικό κόσμο ένα ενδιαφέρον παιχνίδι προβληματισμού επί των αντιθέτων, τα οποία, αντί να αλληλοαναιρούνται, επιβεβαιώνουν την παράλληλή τους ύπαρξη.»
(απόσπασμα από τη βιβλιοκριτική του στην εφημερίδα «Αντιφωνητής» και στην «Αποικία Ορεινών Μανιταριών», διαβάστε την ολόκληρη εδώ)
Ελένη Κοσμά, φιλόλογος, ποιήτρια, επιμελήτρια του βιβλίου
(απόσπασμα από τη βιβλιοκριτική της στην εφημερίδα «Αυγή» (20/3/16), διαβάστε την ολόκληρη εδώ)
(απόσπασμα από τη βιβλιοκριτική της στην εφημερίδα «Αυγή» (20/3/16), διαβάστε την ολόκληρη εδώ)
«Ο συγγραφέας αριστοτεχνικά και με μια απίστευτη σκηνοθετική εικονοπλασία, καταφέρνει να μας βάλει αμέσως στον τόπο και το χρόνο. Είναι μάλιστα πολλές οι φορές όπου νιώθεις την μυρωδιά του espresso ή τη γεύση του λιμονσέλο που συνήθως πίνουν οι ήρωες του στις ατελείωτες συζητήσεις τους, όταν η λογική της τέχνης και του συναισθήματος συγκρούεται και άλλοτε συμπληρώνεται, με τη λογική των μαθηματικών. Ξεκινά λοιπόν μια βιωματική εμπειρία στους πίνακες του Έσερ, ένα ταξίδι γεμάτο γνώση και συναίσθημα. Οι δυο νέοι στην περιπλάνησή τους στο Ατράνι περνούν από τα χαρακτικά του Μάουκ, διασχίζουν αλλόκοτα μέρη που άλλες φορές οι δυο διαστάσεις γίνονται τρεις και το ανάποδο, τα ψάρια γλάροι, το πάτωμα οροφή, τα χωράφια πουλιά και ουρανός. Πολλές πληροφορίες για κάθε παράδοξο ή αδύνατο που παρατηρούν.»
Χρήστος Ράπτης, μαθηματικός
(απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου στην Αλεξανδρούπολη, διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ)
«Αυτό το βιβλίο τα έχει όλα: σε λιγότερες από 150 σελίδες μπορεί ο αναγνώστης να απολαύσει τον μαγικό κόσμο της τέχνης να συμπλέκεται με τον υπέροχο κόσμο της επιστήμης, μια ερωτική όσο και τραγική ιστορία με αναφορές σε ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα, την περιηγητική ξενάγηση στα αξιοθέατα του Ατράνι στην Ιταλία, τη σύγκρουση του ορθολογικού με τη φαντασία, το διάλογο των μαθηματικών ιδεών, το διάλογο των γενεών και τη συνέχειά τους, την αόρατη διασύνδεση των φαινομενικά ασύνδετων πραγμάτων, την αναφορά στους μεγάλους πολιτισμούς που γέννησαν την ευρωπαϊκή κουλτούρα (Ελληνικό και Ρωμαϊκό) και τις οφειλές της στον Αραβικό πολιτισμό, το παιχνίδι του χρόνου, την ιστορία της τέχνης και την τέχνη της καθημερινής ζωής, τα οράματα των νέων ανθρώπων ως νίκη του χρόνου άρα ως νίκη του θανάτου. Και φυσικά τη διείσδυση στα έργα του κορυφαίου χαράκτη Μάουριτς Κορνέλις Εσερ.»
Χάρης Αναστασιάδης, εικαστικός
(απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου στην Αλεξανδρούπολη, διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ)
